Biniowi Przyjacielowi
Byłam kiedyś w tym lesie wsadziłam kij w mrowisko to wszystko...
Panuje taka opinia
wszyscy kochają Binia
ja sama tak bez obrazy
wyznałam to kilka razy
ciepły serdeczny szczery
a jakie ma maniery...
tylko nocą miast w domu
wymyka się po kryjomu
i jak wieść gminna niesie
widziano go w pewnym lesie
przyglądał się mchom i kwiatkom
poprawiał gniazda ptakom
zanurzał w rannej mgle
Rusałce powiedział”nie”
on wierny jednej dziewczynie
nie powiem jakie ma imię
jak na Poetę przystało
ceni duszę nie ciało
krytyce się wymyka
ech liryka liryka...
autor
fryzjerka
Dodano: 2008-01-04 07:30:59
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo lubię i szanuję Binia i składam Tobie
podziękowania za ten wiersz.
tez lubie Binia wiec wiersz w pelni doceniam a czy byl
w lesie - tego ja nie wiem
Jam mi komentować taki panegiryk i sam już nie wiem
czy pierś wypiąć czy skrępowany chyłkiem umykać, bo
serdecznych i szczerych ludzi na beju jest więcej
wliczając w to autorkę.
Las, przyroda, owady, zwierzęta - gdzie się obejrzysz
to wszystko to natura,niech wiec Binio nadal wymyka
się skrycie-jeszcze niejedno o nim usłyszycie.
Gdy samotność Ci doskwiera, zaproś GO do
siebie---myślę do FRYZJERA, usiądzie w fotelu,
pogadacie, wspomnicie las, mrowisko i się pożegnacie!
;GC
no cóż udało Ci się odkryć w pewnym stopniu jego
osobowość.dobry wiersz.
lekko i dowcipnie.....