W biżuterii skrywam

W biżuterii skrywam
pamiątkę po naszym spotkaniu.
Jakie ono było kruche - a było najważniejsze…
Czy to możliwe?
Powiedz, powiedz mi!
Myśląc jedynie o tobie, chyba o urojeniu,
ale potem spoglądam na mój palec
i wiem, tak, byłeś naprawdę.
Czy kochałeś?
Tak mówiłeś…
Czas przeszły, coraz bardziej odległy
nawet w moich myślach,
dlatego zsuwam z palca ten pierścionek,
coś upadło…
Na podłodze leży pokruszony, brylant?
Sam krążek popchnęłam w twoją stronę.
Nie jesteśmy kwita.
Mówisz, że masz wszystko,
ale tak ja nie masz nic…
Podążasz już za kimś.
Ja wiem, że to krótka droga.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2013-01-12 Dodano: 2015-08-04 08:01:41

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie