Bladość nieba.

" Ciemności słowo, księga mordercza. Z anielską głową, lecz mina szydercza."

Z chmurą rosną zmartwienia,
Deszcz stąpa pod oknem,
W cichej mogile westchnienia,
Skostniałe drzemią sople,

W okiennej szybie odbicie,
Na stole kromka chleba,
Myśl biegnie w chmur okolice,
W kałuży bladość nieba,

Liście łamią się mrozem,
Z ust dym titanica,
Wiatr dmucha, przynosi grozę,
Bladość nieba umyka.

autor

(Zuzanna)

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-10-29 16:33:54

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie