Błądź w moim szepcie
błądź w grawitacji mojego szeptu
wyśnioną Wenus w samotne noce
między słowami nieśpiesznie wędruj
ja z nich lirycznie nasz wszechświat
stworzę
z brzmień wypełnionych ciszą we dwoje
z wyczekujących nieśmiało znaczeń
jeśli zapragniesz inne dopowiem
a te niechciane z orbit wymażę
tak aby strofy tylko najlżejsze
wciąż lewitując w przestrzeni z tobą
strawą się stały wodą powietrzem
bym nie chciał szeptać już do nikogo
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
28.05.2014.
autor
andreas
Dodano: 2014-06-02 17:51:08
Ten wiersz przeczytano 4182 razy
Oddanych głosów: 79
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Treść jest zapisem intymności i wspólnej podróży przez
słowa. Tworzy nastrojową atmosferę, w której dwie
dusze mogą się odnaleźć i eksponować swoje uczucia
oraz marzenia. Dobrze i poetycko wyrażona miłość.
(+)
Cudowne, romantyczne strofy.
Można je czytać w nieskończoność.
Adresatka tych słów, to prawdziwa szczęściara :)
Cieplutko pozdrawiam :)
Cudny szept zauroczył. Miłego wieczoru :)
Jestem zauroczona wersami. Pozdrawiam
Andrzeju, cudne strofy, urzekają.
Pozdrawiam
ślicznie i romantycznie :)+
CUDNIE,
będę tu wracać wsłuchiwać się w szept
serdeczności
Przepiękny romantyczny wiersz...
Brawo ! :) Jak widzę nie tylko w limerykach brylujesz
:) Pozdrawiam cieplutko Andre z uznaniem :)
Cudnie. Może niech nie błądzi w takim szepcie, tylko
się w nim odnajdzie?
Pozdrawiam.
Coś pięknego .... Gratuluję
Podoba mi się. Wiersz bardzo przypadł mi do gustu.
Piękny szept :)pozdrawiam
Romantycznie... pięknie. Pozdrawiam :)
Pięknie:)
cudownie romantycznie