Błaganie
Boże mój...ratuj go
krajam serce
umysł krajam
swą dusze i ciało obłąkane mam
tą niewiedzą i lękiem obsianym
cóż z tobą
ile dni pozostało
zycia i niezycia twego?
co uczynić
jak dopomóc
łżą poranną boożej łaski prosząc
wierzę...
ze osłoni Cię
i danym Ci będzie ...
żyć po raz drugi jak niemowlęciem będąc
danym Ci było
ja wierze ,że on Cię wyratuje
autor
Wiolineczka
Dodano: 2006-12-16 21:48:20
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.