Blask

Słońce zachodzi krwawym łukiem
Rubinowy blask rozświetla myśli
To sen czy rzeczywistość ? Co mi jeszcze się przyśni?
Zmęczenie marszczy moje skronie
Smutek drąży duszę
Sam jestem sobie winien sam skazałem się na katusze
W mrocznej celi pamięci, we wspomnieniach
Kryję się smutek
Nie spełnione marzenia, pragnienia bez szans na spełnienie
Zagłębiam się w siebie i przeklinam własne marne istnienie
Czekam na Lunę co łuk zastąpi krwawy
Czekam ma mrok który otuli mnie i sprawi że zasnę
Może on da mi wytchnienie....

autor

Ubique

Dodano: 2004-07-22 01:05:51

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie