Blask twoich oczu
pod wodospadem złotej sieci
tkanej w pośpiechu
z przemijania
w mrok spłynie to co dzisiaj świeci
w niebyt odejdzie
z mocy trwania
beztroska
szczęście
pęd
zabawa
plany na przyszłość
sny i sława
raj obiecują aż do skutku
na końcu bijąc puste brawa
jedno jest tylko stałe w trwaniu
jak siła życia chwili wiecznej
blask twoich oczu co w dawaniu
jest ponad czasem
więc koniecznie
Z tomiku ,,To tylko wszystko,,
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-09-06 07:18:10
Ten wiersz przeczytano 1463 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Piękny Wiersz.
przepięknie, obrazowo, sugestywnie :-) bardzo mi się
podoba :-)
Anna zgadzam się. Dziękuję i pozdrawiam :)
prawdziwa miłość jest jak monolit
tańcząca z wiatrem - dziękuję za ciepłe słowa:)
Pozdrawiam:)
To dobrze, że mimo zmian, które niesie przemijanie,
blask oczu zostaje, bardzo ładny, pełen ciepła wiersz.
Pozdrawiam.
Aura16 - dziękuję za komentarz:)
Pozdrawiam:)
Nie jest to na pewno banalne. Zarówno treść jak i
forma. Pozdrawiam
fatamorgana7 - dziękuję za ciepły komentarz:)
Pozdrawiam:)
Piękny, romantyczny wiersz. Forma również niebanalna.
Pozdrawiam serdecznie :)
szuflada - dziękuję za komentarz:)
miałem kiedyś kolegę o ksywie komoda ( podobnie):)
Pozdrawiam:)
składnie, niebanalnie, lirycznie
miałem kiedyś kolegę o nazwisku Kordyś (podobnie)
kłaniam:))
krzychno - dziękuję za dobre słowo:)
Pozdrawiam:)
Witaj Mirku:)
Bardzo mi się też podoba zapis wiersza taki
niecodzienny rzekłbym jak na rymowany:)
Pozdrawiam:)
annasztuka - dziękuję:)
Pozdrawiam:)