Bławatna w pełni

... zgadzam się w stu procentach!
Pisz, Stello, pisz :)
Takie wiersze z największą przyjemnością :)

Oby więcej takiej "egzaltacji"
:))

Bardzo trafny komentarz do tego wiersza dała
Fatamorgana - pozwolę sobie zacytować: "Dla takich
wierszy warto tu być.
Przepięknie!" Myślę, że wiele osób czytających z tym
się zgodzi. Pozdrawiam.

ślicznie, nic dodać, nic ująć
Pozdrawiam serdecznie

Poezja. Lubię słowa używane w ten sposób. Wyrazy
nabierają blasku innej codzienności. Myśli pozwalają
buszować po głowie w samopas. Do woli. Miodnie,
dusznie i inaczniej ;-)

/bezzbożne/;)

...trafić...

Czytałam wszystkie z cyklu Jej sukienki; doskonały
pomysł i wykonanie, jak dla mnie, Stello:)

już Ci kiedyś pisałam, że mało kto potrafi tak
przymrużać oczko, bawić się słowami, tworzyć
neologizmy, przerzutnie, jak choćby ta w puencie - na
polu zakwitły chabry... i nagły zwrot - w twoich
oczach;)

/rozświerkany las/ perełka:)
jedna z wieeelu, pamiętam np. /bezzzbożne myszy, buk
bezbożny, bezgrzeszny/;

tu może /miodnobłękitnie lub miodno-błękitnie/czy
miodno, błękitnie, z przecinkiem chciałaś?

Wiele razy uśmiechałam się podczas czytania Twoich
wierszy, z podziwem za smykałkę i talent... nie tylko
do liryki, do satyry również;)

Pozdrawiam:)

sael - Nie sposób nie przyznać Ci racji, że jest
różnica w reagowaniu na, nazwijmy to ogólnie,
rzeczywistość - kobiety i mężczyzny. I nic się na to
nie poradzi, że na ogół mężczyźni myślą konkretniej.
Pewien poeta radzi mi zająć się rolnictwem, zamiast
poezją, ponieważ nie rozumie znaczenia słowa konkret,
które uogólnia zjawisko i łatwiej mu nazwać chabry i
maki chwastami. Jest jakaś prawda w tym, że istnieje
coś nazywane babską poezją, babskimi sprawami i
kobiecą mentalnością. Tylko, że jeśli komuś piszącemu
wiersze zależy na tym, by był rozumiany i akceptowany
przez obie płci - musi używać uniwersalnych środków
wyrazu. Jest zaletą wiersza, jeśli potrafi się w
jego treści, przesłaniu i przenośniach trafię do
męskiego i kobiecego sposobu myślenia. Zadałem w
pierwszym komentarzu sporo pytań. Czy ktoś się do nich
odniósł? Jest typowa reakcja - wystarcza ogólne
wrażenie, są rymy, zgadza się ilość sylab, by dobrze
się czytało i skoro inni chwalą, to trzeba chwalić, bo
napisane lepiej, niż codzienna porcja wierszy na
portalu. To, że ktoś nie potrafi napisać wiersza tak
jak Stella-Jagoda, wcale nie oznacza, że to wiersz
"cudeńko". Ot, zauroczenie egzaltacją, za którą być
może wielu tęskni.

Dziekuje Wam, kochane. Wzruszona.

Powietrze pachnie, a nawet stoi na głowie - poezja:) I
nieważne czy tak mówimy, tak ktoś to postrzega. Jeśli
powietrze nie może pachnąć, to wiatr nie może krzyczeć
ani biec, oczy tęsknić, drzewa nie mogą np. mówić czy
szeptać, bo mówi tylko człowiek i to nie ustami, bo
ustami wyłącznie się posługuje (wargi nie mówią
przecież!). Można by tak iść dalej i dalej, ograbiając
poezję ze wszystkich jej walorów, uszczuplając jej
możliwości do konkretu.
Czyli zabijając ją.
Jeszcze przykład: człowiek w takim razie nie może być
głodny miłości, instynktownie jest głodny czego
innego, a miłości przecież się nie spożywa - nie jest
nawet materią! A poza tym to nie ograne być głodnym
miłości?? Włosy nie stają dęba, choć tak się mówi, a
tęsknota nie boli, dusza też nie może boleć, eh! A czy
może ona być?

W takim razie malarstwem też się zajmijmy, bo np.
Picasso malował głupoty (oko na czole, pierś na
plecach, figury geometryczne, które nie przypominają
konkretnie osoby ludzkiej), Salvador Dali - ściekające
z gałęzi zegary - kompletny bezsens? takie przecież
nie występują w naturze! i co one w ogóle
znaczą...jaki jest przekaz:)
Ok. kończę, może napiszę rozprawkę naukową zamiast
wiersza, żeby było konkretnie, klarownie,
realistycznie ...

Jeżeli zrezygnujemy z pisania w wierszach o tzw.
"ogranych" rzeczach, kwestiach etc. to nie będziemy
mieli o czym pisać - miłość, księżyc, słońce,
tęsknota, rozpacz, ból, gwiazdy, szum morza, spacer,
wiosna, róża (też jest wyświechtana), śmierć...itd.
Jeśli zrezygnujemy z używania tych pojęć, to może w
ogóle zacznijmy mówić neologizmami, albo przejdźmy na
jęz. obcy - w najlepszym przypadku, bo raczej grozi
nam to, że będziemy gaworzyć: a-gu-gu , pa-ba :(

Stello, lekko, eterycznie, czuję zapach tego wiatru:)
i sukienki. Smakuję, widzę, nawet woń żywicy
odbieram... Bardzo podoba mi się przejście pierwszej
zwrotki do drugiej. I jestem w tym lesie. Pa:)

Ewo, nikt nie potrafi tak jak Ty.

Niemerytorycznie dodam, że czas na kawę. Ciebie
poproszę. Później, za czas jakiś, wrócę do Twojego
pisania.
Zostawiam pozdrowienia, przedjesienne, zapisane myślą,
że gdzieś jesteś...

Staszku (Staż), moglibyśmy tak polemizować sobie, Bóg
wie jak długo jeszcze.Ja jednak sie nie zgodze, bo mam
inna wyobraznie, inny świat wewnętrzny. Już choćby z
racji tego że jestem kobietą. A te myślą inaczej,
czyją mocniej, marzą bardziej niż mężczyźni.
I dla mnie np. Można pachnieć wiatrem, ba, nawet
słońcem.
To jest ten specyficzny, ciepły zapach
lata....mężczyźni być może powiedzą że to "babska
poezja"...ale my tak to odczuwamy i chyba tak być
powinno...:)

Śiczny rozmarzony wiersz, milośc i piękno przyrody
wspaniale się uzupełniają.
Ślę moc pozdrowień,

Witaj,

bardzo barwne i romantyczne te sukienki...

Pozdrawiam.

chabry zakwitły w oczach piękny wiersz i to
zakończenie cudo:)