BŁĘDY PRAWA W SYSTEMIE NIEBA

Zagubionym Kapłanom, którzy krzywią zwierciadło wiary

wszech-chwalący siebie ponad wszystko
przed plemionami zdziczałego świata
rozgrzeszony strzeż Kościół osobistych dziewic
grzechem karmiący nasze sumienie w otwarte oczy wciskasz przeterminowany kit
upominam aby nie trwała wstrząśniętą wiarą kserowanej nałożnicy w wyznaniach Twojego rajskiego mikronu
jednakowo okrutnie stworzyłeś dla Poznania – ka osobny klimat wiary
w owczarnię kamienną wkradło się kilka ostrych szczytów zła
na Amen powstała powietrzna tajemnica grzechu
w majestacie gorących usteczek kapłana
który omylnie z powołaniem wymieszał z szlamem słowa owiną w grzech cały czas od nowa bezwzględnie świadomość wiernych
spoglądam w górę i czekam na wyniki reakcji wydrukowanej grafiki zakodowanej w nieśmiertelnie karty przesyconego kłamstwa
wbrew zakazom
od nowa obarczam wszystkie zwłaszcza moje winy w nowe gwiazdy
które pokuszą się wyróżnić Ciebie na każdym kroku Intryga i Ja
wciąż pojawiam się i znikam jestem podstępem
z niepoznawalnymi regułami współżycia każdy stres zniewoli śmierć
uważaj na człowieka z którego tworzysz drogę nadniebia abyś nie zrodził nędzarza dobrej myśli który zagubi się w Twojej wizji milczenia

wiedz że po mnie zostanie pokolenie pokoleń jak okno nowych dziejów zaniedbanego pomnika na którym tli się płomień miłosierdzia – szept zdrady dla prawdy o czerni i bieli Boga
jestem i będę wzlatywał w szczerości z odznaką pro przyznania prawdy
którą zaczepię na kościstej klatce świata
nie jestem w stanie zbawić ciała słów braknie
byłbym kłamstwem boskiej prawdy twierdząc o zbawczej sile przyznania się
do nieuniknionego błędu w systemie praw zbrudzonego kapłańskiego nieba

autor

szip

Napisany: 2003-07-02 Dodano: 2006-06-09 18:43:39

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie