BŁĘDY ŻYCIA
Często wszystkiego nie mówimy
budujemy mury nie do zdobycia
wielkie balony ego pompujemy
a one naładowane złą mocą pękają
Nie dziękujemy nie przepraszamy
nie chcemy w ogóle przebaczać
wystarczająco ludzi nie kochamy
zdradzamy siłę przyjaźni obłudą
Zamknięci kratą niemocy w skorupie
niczym ślimak w swoim mieszkanku
co nosi ciężkim oddechem na grzbiecie
wciąż uciekamy przed swoim cieniem
Nie otwieramy ust całymi miesiącami
do przyjaciół znajomych brata siostry
zajmując się jedynie swoimi sprawami
nagła śmierć już niczego nie zmieni
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2019-11-27 09:33:49
Ten wiersz przeczytano 1605 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Jesteśmy ludźmi i mamy prawo do błędów. Tylko czasami
zadajemy sobie pytanie - dlaczego.
Pozdrawiam Kazimierzu :):)
piszesz o błędach ale sam Kaziu zrobiłeś słusznie,że
jesteś tu z nami na Beju
Fatamorgana7, pozdrawiam serdecznie, miło że czytasz
Marylka, dziękuję i wzajemnie pozdrawiam
Babcia Tereska, pozdrawiam ciepło, dziękuję za
czytanie
M.N., dziękuję, to prawda, pozdrawiam serdecznie
Poszukująca, dziękuję, pozdrawiam ciepło
waldi1, to najlepszy sposób, pozdrawiam serdecznie
@Krystek, dziękuję i wzajemnie pozdrawiam serdecznie
mily, miło, że odwiedziłaś, pozdrawiam ciepło
Kobalt, w samo sedno słowa ks. Twardowskiego,
pozdrawiam serdecznie, miło, że odwiedziłeś
anna, tak, pozdrawiam ciepło
Marek Żak, to prawda, pozdrawiam serdecznie
Cała prawda o współczesnym człowieku.
Pozdrawiam Kazimierzu :)
Ciekawy pełen refleksji wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)