Blizna

Dryfuje wciąż po głębinach mojego umysłu.
Szukam drogi powrotnej,
latarni, która wskaże mi drogę do celu… ostoi.
Lecz im dłużej szukam,
im więcej wkładam w to wysiłku tracę to,
co już udało mi się osiągnąć.
Znowu stoję w martwym punkcie, tym początkowym.
Lecz z bagażem doświadczeń.
Z bólem przepełniającym moje serce, głęboka raną,
która nigdy się nie zagoi.
Im bliżej jestem,
tym bardziej się oddalam, tonę... szaleję.
Lecz chcę pamiętać, pamiętam i będę pamiętała to... go - przyczynę.
I już na zawsze pozostanie w mojej głowie.
Jak blizna, która nigdy nie znika...
jest do końca życia.

autor

babette

Dodano: 2005-03-18 23:36:09

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie