Błogość...

Kiedy wstaje rano spoglądam na Twe zdjęcie, wystarczy chwilka i już jestem myślami przy Tobie

Kiedy budzę się w środku nocy, nie zaplam światła, bo gdy to zrobię zobaczę ze Cię przy mnie nie ma

Kiedy jesteś przy mnie ręce mi drżą, serce wali jak oszalałe, w głowie wiruje tysiące świateł… chciałoby się tak trwać wiecznie w obłokach zapomnienia poganianych lekko przez zefirek miłości

Serce w duszy, dusza w ciele, wszystko proste a razem tak skomplikowane,

Mógłbym nie spać w nocy tylko po to, aby słyszeć jak oddychasz,
Mógłbym nie spać gdybym tym uczynił twój sen przyjemniejszym,
Mógłbym nie jeść, nie pić… żyć Miłością samą w oddali myśli zbłąkanych wśród życia codziennego,
przebudzić się i widzieć tylko ciebie, niech cały świat odleci, niech przepadnie bądźmy Tylko My, niech nikt nam nie przeszkadza, niech wyciszy się otocznie abym mógł słyszeć każdy twój szept, każde słowo niech wędruje po moim ciele i nigdy nie przepada.

Tęczowe marzenia, poranne westchnienia, bliskości pocałunek, zapomnienia dotyk…. Ach…

Moje myśli niczym tysiące kropli wody w nurcie zburzonej rzeki podążają naprzód wraz z prądem by osiągnąć cel…

Dotrzeć do Ciebie!

autor

HoMeK

Napisany: 2008-04-20 Dodano: 2008-04-20 22:15:52

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie