Błogosławi wznosząc rączki

Świat odziany białą szatą,
oszronione drzew korony.
A na niebie gwiazdy lśnienie
tam, gdzie Bóg jest narodzony.

Pastuszkowie kolędują,
słowo ciałem dziś się stało.
Ziemia blaskiem rozjaśniała,
rozdźwięczała wielką chwałą.

W drżących rękach swojej Matki
płacze rzewnie jako dziecko.
Jako Bóg, co wszystko może
śpi na sianie we żłóbeczku.

I narodził się w człowieku,
choć w ubóstwie i w stajence,
Światłość świata najjaśniejsza
błogosławi wznosząc ręce.

Tym, co w domach przy choince,
gdzie rozlewa się moc przeżyć.
Smutnym, chorym i bezradnym,
by nadziei móc zawierzyć.

Więc błogosław bożą rączką,
w dniu Twojego narodzenia.
Od stajenki, od ubóstwa,
wszak przyszedłeś dać zbawienie.


Grudzień 21. 2011.

Życzę radosnych pełnych pokoju świąt.Mam również nadzieję że Nowy Rok 2012 przyniesie pokój tu - na Bej. Krystyna Rz.

autor

Krysy

Napisany: 2011-12-21 Dodano: 2011-12-21 05:54:38

Ten wiersz przeczytano 1134 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie