Błyskawica

Dla czytelników :)

Burza się w parku rozszalała i
prócz mojej osoby,
wszystkich grzmotami powyganiała.

Ja tak na ławce siedziałem
i głowę wzwyż zadzierałem.
Na deszcz w ogóle nie zważałem,
piękna błyskawic wypatrywałem.

I wreszcie się doczekałem,
ileż to światła, ile natchnienia,
gdy piorun nieboskłon w bal prądu zamienia.

Dalej siedziałem i urzeczony wyglądałem,
o niczym nie myślałem,
błyskawica szczera metr ode mnie grzmotnęła,
aż doznałem przebudzenia…

Moc we mnie wstąpiła,
siłą błyskawic wzwyż uniosła.
Panowałem nad żywiołem,
Byłem gdzie chciałem
i z prędkością niesamowitą latałem.

Przed uderzeniem błyskawic
niejedno życie uratowałem,
a sam trwałem w duchu się radowałem.

Rozsadzała mnie potęga uderzeń i grzmotów,
taniec powietrzny mój pełny,
był od ślizgów, odlotów,
a błyskawica potęga dawała mi sił
do dalszych błysków, podskoków.

Ocknąłem się na ławce zapatrzony w niebo,
piękna iluzja, wyobraźni fuzja.
Do domu po burzy poleciałem
i dla was ten wiersz napisałem,
by podzielić się przeżyciem,
co z błyskawicą miałem.

Dziękuję za wszystkie głosy i komentarze, dziękuję także za lekturę moich wierszy. Pozdrawiam.

autor

sarevok

Napisany: 2016-06-30 Dodano: 2016-06-30 14:00:31

Ten wiersz przeczytano 1606 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie