Błyskohuk
Cóż to za zjawisko?
Nieopodal, tak blisko?
Tuż to istna muzyka.
Działa na mnie jak na dziecko zegar, który
tyka.
Nutką jego jest grom
Co ma barwę dźwięczniejszą niż dzwon.
Niebo srebrną nitką wyszywa
Odcieni granatu nie skrywa.
Nie zapomina też o tańcu,
Krople deszczu wirują jak paciorki w
różańcu.
Zapachem swym uwodzi,
Co w powietrzu słodko się rozchodzi.
Któż jest tym artystą?
Co w pochmurny dzień wyobraźnię rozjaśnia
mglistą?
fascynuje mnie to zjawisko, lubie patrzec w te jasne strzaly nieba, na tle granatu, kiedys ogladalam ja przez bukiet kolorowych kwiatow, niezapomniane przezycie :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.