Bo czym jesteśmy bez miłości
Miłość w sercu się chowa
doznaje spiekoty dnia
pot z czoła kapie na skronie
nie ważne ile masz lat
bo piękno to duszy klejnot
wieniec drogi szlachetnej
spojrzenie w głąb siebie to dotyk czoła
odnajdzie aleję i wieczność
trubadur bierze do dłoni
gitarę basy i nutki
stoicyzm serca odznaką
honor i echo na wieczność
tam ptaszęta śpiewają
w kniejach borach pokory
to nic że w oddaleniu
one spoczną gwiazdką pokoju
Jadwiga Piekarz z domu Goleń
Komentarze (12)
Wszystkiego Najlepszego zdrowia, szczęścia, spełnienia
marzeń, pozdrawiam ciepło.
"bo piękno to duszy klejnot"
Zdrowia i wolnosci na dzis, jutro i pojutrze zycze:)
Z podobaniem czytam Twój piękny wiersz, " Bo czym
jesteśmy bez miłości" - niczym, pozdrawiam ciepło.
Bez miłości jesteśmy niczym...
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Masz rację, czym bylibyśmy bez miłości.
Pozdrawiam.
Marek
pozdrawiam Krysiu,
z przyjemnoscią przeczytałam:)
Ładny wiersz...bez miłości nie ma życia...pozdrawiam.
Piękny wiersz i trafny tytuł.
Pozdrawiam
Życie bez miłości jest smutne i bezbarwne...życzę dużo
miłości w sercu Krysiu :)) Pozdrawiam :)
Ciekawe, piękne strofy. Pozdrawiam serdecznie :)
Taka to miłość, co spiekotą pali czoło i serce.;)
Pozdrawiam kryst...
"bo piękno to duszy klejnot"- i jak się z tym nie
zgodzić?