bo ja droga Pani

Bo mnie trzeba dozować,ma droga Pani,
zamiast egzaltować każdą chwilę ze mną,
ja nudzę się szybko, moja droga Pani
mam zmienny charakter jakbym był Chimerą

Mnie trudno tak się wiązać, ma droga Pani,
to co większość bawi,mnie nudzi ohydnie
nie umiem śmiać się sztucznie, ma droga Pani
niestety tandetą też się nie zachwycę

Nie zmienię się jakby tego chciała Pani,
wciąż cieszą mnie te dawne przyzwyczajenia
moje eskursje są nieznane dla Pani,
co chce mnie przy sobie mieć częściej od cienia

czasem myślę- po cichu- ma droga Pani
że to wszystko byłoby łatwiejsze, prostsze,
być pospolitym,tuzinkowym jak Pani,
znałbym swą rolę i miejsce, a tak?.błądzę.

autor

farmaceuta

Napisany: 2009-06-23 Dodano: 2009-06-23 21:38:06

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie