BO JESTEM

Podmuch delikatny,
Kołyszę się cała,
Muśnięta intratnie,
Nie będę się bała.

Na lewo spoglądam,
Spoglądam na prawo,
Pięknie wyglądam,
Biją mi brawo.

Pszczoły, motyle,
I małe owady,
Wciąż ich jest tyle,
I tyle w nich zwady,

O pąk o listek,
O kwiat rozkwitły,
Walczą o wszystek,
Dopóki nie znikły.

A ja się nie wzruszam,
Tak cała i śliczna,
Biodrami poruszam,
Bioder sztuk liczna.

Wyciągam się w chmury,
Różowa wciąż cała,
I w dól i do góry,
Faluje od rana.


Sypią się płatki,
Konfetti tworząc,
A ja wibruję,
Szelestem gaworząc.

Swą nagość odsłaniam,
Napawam powietrzem,
Wznoszę i skłaniam,
Koronę na wietrze.

Szumię rytmicznie,
Cień daję przecudny,
Muskam fizycznie,
I cieniem marudnym,

I tak bez końca,
Skromnie z pokorą,
Dopóki słońca,
Nam nie zabiorą.

I sypią się płatki,
Na ziemię spadając,
Wibrują jak statki,
Za nic Cię mając

W moim umyśle,
Piękno mą bronią,
Mogę tak myśleć,
Bo jestem - jabłonią.

autor

tofusz

Napisany: 2010-03-01 Dodano: 2010-10-22 01:07:14

Ten wiersz przeczytano 803 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie