Bo nie ma Cie...

Bo chociaż porzuciłaś to co było w nas dobre nadal kocham Cię jak siostrę....

Byłyśmy jak dzieci takie niewinne i radosne
Ja dawałam Tobie lato, Ty mi przynosiłaś wiosnę
Kiedy przyszedł wiatr północny rozwiał nasze życie
Teraz ja za Tobą ,a Ty za mną tęsknisz skrycie..
Nie ma już naszej przyjaźni ,nie ma tego co najlepsze
nie spontanicznej chwili ,
teraz w nic juz nie uwierzę...

Jesteś tam pomiędzy nimi , już nie widzisz mojej twarzy,
już kto inny Cię rozśmiesza
teraz już z innymi marzysz...


I choć smutek mam ,tam-w sercu
wiedz ,że nigdy nie zapomnę
obietnicy przyjaźni więzów...

Dla Ciebie ode mnie choć nie ma już nas...

autor

Undomiel Erendill

Napisany: 2007-01-28 Dodano: 2007-01-29 14:55:20

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie