Bo nie ma takich pięknych...

Żaden wiersz
nigdy Ci o tym nie opowie
Bo nie ma takich pięknych wierszy
I ten wiatr o tym tylko się dowie
Że tak chciałem być dla Ciebie lepszy

Teraz stoję nad tym morskim urwiskiem
Słony wiatr i słone łzy
mieszają się ze sobą
Kiedyś to miejsce było nam tak bliskie
Szczęśliwy wracałem tu z Tobą

A wzburzone fale jak dawniej
Puszą swoje białe grzebienie
Nieświadome losu
Jaki na brzegu szykuje im przeznaczenie

Pode mną nagie skały
Wyciągają do mnie ramiona
Wyglądają jakby na mnie czekały
i to dla mnie kąpały się w pianie
ich zimne łona

Ale ja nie zrobie tych kilku kroków
Świat bez Ciebie taż ma wiele uroku
Choćby te spienione wiatrem fale
Które wciąż wracają jakby zakochane
ku tej śmiercionośnej, zimnej skale...

autor

taki_1

Napisany: 2004-12-29 Dodano: 2004-12-30 09:32:46

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie