bo nie potrafie znieść twego braku.

Fascynacja twoim umysłem
wbiła mnie w twoje ramiona,
teraz także twojego ciała,
jak nigdy dotąd, jestem spragniona.

Pożądam twoich warg,
coraz to mocniej z każdą mijającą dobą,
bo pragnę, by nasze oddechy
na przemian przeplatały się z sobą.

Gdy trzymasz mnie za rękę, syci mnie,
pojedyncza nawet, sekunda bliskości,
choć ulotna i nietrwała- warta każdej ceny,
- bo nieskończona w swojej wartości.

Potrzebuję wrażliwości twego wzroku,
twojego czułego dotyku i smaku...
zapachu mojej pościeli po nocy w twoich objęciach
potrzebuję!
- bo nie potrafię znieść Twego braku.

autor

-J.

Dodano: 2011-07-24 17:46:02

Ten wiersz przeczytano 330 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie