Bo zabiłeś jedynego anioła nadziei

Kochałeś czy tylko udawałeś?
Całowałeś czy tylko kłamałeś?
Patrzyłeś jej w oczy czy w oczy innej?
Myślałeś o niej czy o innej?

Przy rozstaniu skłamałeś
Głowę spóściłeś
I w ciszy odszedłeś

Nie obejrzałeś się za siebie
A powinieneś...

Pisk opon ! krzyki ludzi ! rozpacz...

Co się stało??
Czemu wracasz?
Czemu jak szalenieć przedzierasz sie przez ludzi tłum?
Co widzisz?
Czemu w twoich oczach pojawiły się srebrzyste łzy?

Już wiem...

Zobaczyłeś ją...
Leżącą na ulicy
Całą we krwi

Podbiegasz do niej?
Tulisz w ramiona ?
I krzyczysz z całych sił PRZEPRASZAM!!

Ale czemu dopiero teraz?
Czy nie mogłeś zrobić tego minutę wcześniej??

Patrzysz jej w oczy
Cichutko szepcząc słówka
I myślisz...
Jak bardzo chciałbyś cofnąć czas

Jej oczy powolutku otwierają się
A usta z ledwością szepczą "kocham Cię"

Stało się co miało się stać
Jej powieki już na zawsze zamknęły się

Krzyczysz...
Płaczesz...
Żałujesz że przy rozstaniu nie obejrzałeś się
Że prawdy bałeś się ujawnić jej

Teraz jest już za późno
Nadszedł koniec
Ona odeszła
A z nią odeszła nadzieja...
Odeszły anioły....

Czasami pomyślmy nad tym co mówimy i robimy

autor

Stephanie D.

Napisany: 2004-10-03 Dodano: 2004-10-03 19:17:24

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie