Bocian
Pelagii Majewskiej
na niebie bocian kołuje
wysoko cicho bezszelestnie
skrzydłami swymi przywołuje
a ona zauroczona tym pięknem
leci ciągle wyżej i wyżej
jak srebrzysty ptak
z biało - czerwoną szachownicą
nad rodzinną ziemią szybuje
skrzydłami kłania się
polom łąkom ludziom
rozdając miłość...
Komentarze (6)
Piękny wiersz.
Ładnie,tak poetycko napisany ten wiersz.
Witaj,,wzruszył nie bardzo,pięknie,pozdrawiam
miło+++++
Sympatyczny, pełen ciepła wiersz. Pozdrawiam
Serdecznie:)
Pelagia Majewska pilot szybowcowy scigala sie na
niebie z bocianami i jak one rozdawala
milosc.Sliczny cieply wiersz.
Ładnie piszesz o bocianie. U mnie parka przyleciała na
wiosnę, często obserwuję je z okna jak kołują... :)