Bocian i kaczka
Raz na stronie Google pojawił się
bocian.
- Dziś święto państwowe! - zakrzyknęła
ciocia.
- Powinien być orzeł! Kto myśli inaczej,
lepiej niech zamilknie... Jak nie, zdzielę
pasem!
I całkiem zabronię używać języka!
Zamilkła na chwilę struchlała rodzinka,
wtedy huknął dziadek - bardzo fajna
zmiana!
Sławią internety naszego bociana!
Orła mamy przecież tam gdzie jego
miejsce,
w różnych instytucjach, na czapkach i w
sercach,
więc niech ciotka skończy to głupie
gadanie,
i podaje kaczkę, zanim się przypali!
Dziękuję Mariat za inspirację:)
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2015-11-11 17:50:02
Ten wiersz przeczytano 2129 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Pozdrawiam Cię Aniu Turkusowa:)
Ciekawe nie powiem,pozdrawiam ciepło :)
Brawo Aneczko za wiersz!
.świetna ironia ...a kaczkę uwielbiam z jabłkami:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
wesoło pozdr
o świecie fajne
ciekawa ironia,,pozdrawiam :}
Pomysł i wykonanie doskonałe :) Serdecznie pozdrawiam.
ostrożnie z drobiem...
z przypalaniem kaczki
to ostrożnie proszę
bo ta już ostatnia
więc o umiar wnoszę
myśl o przypaleniu
napawa mnie trwogą
bo potem nie będzie
nawet śmiać się z kogo
po tamtym pieczeniu
jeszcze się odbija
nie wiadomo kto piekł
ni też kuchnia czyja?
tyle osób u nas
wciąż się tym boryka
choć nie odzyskali
nawet piekarnika
dziś w kuchni przemiany
zmiana personelu
jest kelner od Sowy
i kucharzy wielu
ta zwarta ekipa
na błędach się uczy
i na ruszt na pewno
nic z drobiu nie wrzuci:)
Tomek Tyszka
12 11 2015 Hull
pozdrawiam z humorkiem:)
Podoba się twoja ironia
Super kaczka .. do obiadu.. dodaj jeszcze ..zimnego
Lecha i już mamy komplet .. Pozdrawiam .
aktualna ironia do aktualnych Googli
wszyscy mają po trochu rację
zabawna ironia na kanwie rzeczywistości
serdecznie pozdrawiam
A ja powiem tak; kaczka grykę zjadła, bocian w tyłek
dostał, ot i tyle.
Super wiersz, sama prawda.
Orła, czy bociana nie da się jeść, ale za to kaczę,
jak najbardziej! Pozdrawiam
Hej Turkusiku, za pomysł na wiersz, a w zasadzie za
przyczynę jego powstania, oczekuję podziękowania.
A wszelkie kaczuszki i gąski, niechaj sobie urządzają
pląsy.
I niech żyje bal na sto par, na sto osiem, a nawet na
dwieście.
A nasz orzeł łopocze na wietrze.