Boga mi trzeba!
Boga mi trzeba w mych poczynaniach,
w okruchach chleba,
w drodze miłości,
na leśnej ścieżce co do wieczności
po krętych drogach w trudach prowadzi.
Boga mi trzeba!
Boga mi trzeba by budzić się rano,
bym mogła Twą twarz przytulić do swojej,
by słyszeć śmiech płynący z pokoju
gdzie swawoli pociechy dają upust
należny.
Boga mi trzeba by nie tęsknić za
bliskim,
co go już kres nastał ostatni.
Boga mi trzeba bym do wieczności
dumnie szedł przy Nim
z sercem pełnym miłości.
autor
Justika
Dodano: 2016-09-13 11:18:54
Ten wiersz przeczytano 816 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Piękny wiersz i z tym wierszem w myśli idę na cały
dzień cusxk7rj pracy kolo domu. Brawo, wiersz pełen
wiary, taki jaki Lubię.
On usłyszał Twoje wołanie ..
...zamiast trzeba i się rozwodzić...trzeba uwierzyć,
że Bóg jest teraz i zawsze i w jego stronę zwrócić
swoje serce...pozdrawiam serdecznie
a mnie potrzeba powietrza, bo Bóg zawsze ze mną jest.
Smutne, ale coraz mniej miejsc, w ktorych Go mozemy
spotkac, czy dlatego ze swiat sie skurczyl, a moze ,
ze ludzie mimo tego sa coraz dalej od siebie.
Pozdrawiam Kali
Wiara czyni człowieka silniejszym.
Miłego dnia:}
wiersz pełen wiary