Bogini piękna i miłości
jak przeczytasz to będziesz wiedziała ...
Bogini mądrości
nie pytam dlaczego
smutek okala twoją twarz
coś ciebie dręczy
ja wiem i rozumiem
wyrzuć to proszę
co w sercu swoim dusisz
posłuchaj melodii
którą gra za oknami
skrzypek na dachu
i w kominie świszczy wiatr
ona zagłuszy niepokój umysłu
i uśmiech powróci
jak za danych
dziecinnych lat
gdy beztrosko
biegnąc przez łąki
zrywałaś chabry maki
stokrotni dzwoneczki
radośnie wołając
mamuś spójrz
ten dywan kwiatów
jest tylko dla ciebie
i ta kolorowa tęcza
co łączy
dwie chmurki na niebie
to most naszej miłości
po wieczność
aż nadszedł ten dzień
i płomień znicza na grobie
tylko smutno tańczy
Autor Waldi
Komentarze (30)
piękne, kolorowe wspomnienia, a i tak smutno
Pięknie i wzruszająco.
Pozdrawiam :)
No przepięknie z serca i z Miłością napisane,
pozdrawiam :)
Wzruszył mnie, Twój wiersz, Waldku.
Pozdrawiam i DOBRANOC, zdrowia, żonie.
Pozdrawiam.:)
Bardzo ładnie, choć smutno! Pozdrawiam!
Pięknie i wzruszająco.Pozdrawiam.
Umarłych wieczność dokąd trwa,
dotąd pamięcią się im płaci.
Chwiejna waluta. Nie ma dnia,
by ktoś wieczności swej nie stracił.
Szymborska
w te strofy włożyłeś tyle serca i ciepła aż oczy mi
się zaszkliły
serdeczności waldi :)
Witam Olu i dziękuję ...
Dołączę do Ateny21:-)
Pozdrawiam waldi:-)
Za życia kolcami
po śmierci płatkami
droga
usłana różami...
żyć już nie potrafiła
tylko cierpienie w sercu nosiła..
Wzruszyłeś Waldku:(*
Masz bardzo wrażliwą duszę..
Ładnie i wzruszająco.
Pozdrawiam niedzielnie ;)
Waldku
twoje wiersze zawsze mnie nastrajają
Bardzo, bardzo ładny wiersz o miłości do matek.
Trochę smutno, że najbardziej je kochamy,
gdy niestety, już ich nie mamy...
Pozdrawiam. Miłego tygodnia Przyjacielu :)
Witaj,
wspomnienie trochę w smutku zawieszone...
Miłego świętowania.
Pozdrawiam.