Bog,Milosc i Nauka...

Czy potrafimy uwierzyc w cos co jest niemozliwe,
Czasami zbyt cierpliwie czekamy na te odpowiedz,
Czasmi chcemy cos poprzez to dowiesc,
Ze mozemy zmieniac i odnawiac swiat,
I ze to nie potrwa pare lat,
Kazdemu z nas cos innego slina na jezyk przyniesie,
Kazdy po wysluchanej ewangeli cos innego z mszy wyniesie,
Nic do konca jeszcze nie znamy i nie wiemy,
Ale tak szybko do puki tego nie poznamy sie nie dowiemy,
Jeszcze tyle nie wiemy o Pieknie jakie stworzyl Sam Bog,
Jaki dokonal ogromny wtedy Cod,
Stwarzajac swiat ktory potem zrodzil nas,
Bog dla nas oddal Cale Serce swoje,
Nosil krzyz tak ciezki ze nie poniesliby go nawet w troje,
Wiec wesmy to co dalo nam zycie,
Pozwolmy wszystkim zyc w dobrobycie,
A wtedy napewno zmieni sie nasze dotych czasowe zycie,
Bedzie wypelnione one miloscia az po szczyty gor,
Nasza milosc bedzie w gorze posrod chmur,
Miloscia mozna wszystko zwyciezyc nawet najgorsze zlo,
Bo sam Bog nas uczyl milosci i to wlasnie DOBRO,
Dobro od ktorego uciekalismy do tej pory,
Bo nie bylo nas stac nawet na odrobine pokory...

autor

Myszka:)

Napisany: 2005-08-04 Dodano: 2005-09-04 11:44:41

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie