Bojaźń

Szare niebo płacze dziś gorzkimi łzami,
Nasze życie przesycone jest dawnymi wspomnieniami,
To jest pokarm, który daje życie nam,
Zamknięte już są drogi do nieba bram,
Musimy żyć razem tutaj na tej ziemi,
W osobnych miejscach, w osobnej pościeli,
Nasze sny będą miejscem naszych spotkań,
Ciekaw jestem czy do któregoś dotrwam?
To ta bojaźń sprawiła, że nie spotkam Cię już więcej,
Przez tą bojaźń będę zdychał w strasznej męce...

autor

Wilku

Napisany: 2007-03-24 Dodano: 2007-03-25 10:48:36

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie