Boje się
Strach przeszywa mnie niczym paraliż,
jestem słaba jak dziecko.
Tak bardzo się boje,
że nie umiem tego wyrazić w słowach.
To, co było nie wróci
a to, co jest czy zostanie?
Nie potrafię się odnaleźć,
w tym, co zostało.
Robie co mogę,
ale i tak to za mało.
Nie poddaje się - mam jeszcze siły,
lecz nie wiem czy ona sprawi by było
lepiej.
Resztkami wiary proszę Boga,
ale On ma inne sprawy na głowie.
Chyba mnie opuścił już dawno temu,
chodź mam nutkę nadziei.
A może nie każdy zasługuje na szczęście
…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.