BOJĘ SIĘ TEGO WŁAŚNIE
Nasze pierwsze spotkanie ?
Pożąda mnie pański wzrok,
Daruj sobie mój panie !
Schronienie daje mi mrok .
To jak pierwsze kochanie
- Tonę w strachu objęciach .
Wiem, że zaraz się stanie :
Wspomnisz, spojrzysz na zdjęcia
Już mnie pięknie nie prosisz
I nie dajesz mi kwiatów,
Bierzesz piersi i włosy
Chowasz w urnie ? mój Raku !
autor
Alicja Sztuka
Dodano: 2011-06-26 12:02:52
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
smutno... bardzo...
Nie jestem chora, towarzyszy mi lęk przed tym ...
Śmiertelna choroba ale należy z nią walczyć do końca i
się nie poddawać.Bardzo smutny wiersz
Każdy boi się panicznie tej choroby,smutny,ładny
wiersz,pozdrawiam serdecznie...
Smutny ten wiersz ale nie można wszystkiego
przekreślać, dzisiaj medycyna czyni cuda, pozdrawiam.
Smutne i życiowe, ale ludzie podejmują z nim walkę,
wielu wygrywa, a bardzo ważnym jest tu optymizm, czego
życzę z całego serca.
hehe fjanie bardzo