Ból

Jestem zmęczona byciem tu
Tłumieniem wszystkich moich obaw
I jeśli chcesz odejść
Lepiej, żebyś po prostu odszedł
Bo ciągle wyczuwam Twoją obecność
I to nie daje mi spokoju

Te rany nie chcą się zagoić
Ten ból jest zbyt prawdziwy
Jest go zbyt wiele, by czas mógł go uleczyć

Kiedy płakałeś, obcierałam wszystkie Twoje łzy
Kiedy krzyczałeś, niszczyłam wszystkie Twoje lęki
Trzymałam Cię za rękę przez te wszystkie lata
Ale Ty ciągle posiadasz mnie całą

Zawsze urzekałeś mnie
Swoim głębokim blaskiem
Teraz jestem związana życiem, które zostawiłeś w tyle
Twoja twarz, ona nawiedza moje sny
Twój głos, on wygania ze mnie resztki zdrowych zmysłów

Próbuję uświadomić sobie, że odszedłeś
Ale Ty ciągle jesteś tutaj, ze mną
Choć tak naprawdę nigdy nie byłeś

autor

Monika P.

Napisany: 2006-12-20 Dodano: 2007-01-03 21:15:59

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie