Ból

Ból gardzi trzeźwością
Pokrytą cienkim strumieniem
Łzy rzeźbiącej rzekę
Wspomnień tkwiących tam
W przestrzeni zdarzeń
Gdzie rękojeść miecza jest
Jak wróżba potęgi
Gdzie drgnięcie ręki czyjeś
Przypisane jest klęsce

Ból gardzi słabością
Zdychającą w bezimiennym
Oddechu który zanika
Wśród zwyczajnej dziczy
Przepalonej oczyma
Zaślepionego pragnienia
Duszącego się nadal w
Wymarzonej piękności co
Nie chce się spełnić

autor

BEN

Napisany: 2006-02-08 Dodano: 2006-02-08 21:25:36

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie