Ból i cierpienie!
Jaka to siła trzęsie dziś światem
Ileż to złego jeszcze przed nami?
Może to koniec końca się zbliża
Już najkrótszymi życia drogami?
Co człowiek tutaj dokonać zechce
Buszując wszędzie na tym padole?
Wszak to najgorsze już poza nami
Przed nami tylko puściutkie pole!
To jest ten koniec wyczekiwania
Którego godnie nikt nie doczeka!
Czujemy wszyscy jak bardzo boli
Motanie resztek złego człowieka!
Nie widzi człowiek tylko dlaczego
Ziemi nie zdobi swoim istnieniem?
Natura kochać pragnie każdego
A zniszczyć może unicestwieniem!
Nie pomny siły wielkiej natury..
I miast ją kochać zwalcza zajadle!
Lecz to pomyłka marny człowieku
Ona Cię zniszczy sama nie padnie!
I cofnie zegar o,,Tysiąclecia”
Jeśli nie pęknie Ziemia jak bańka..
Tyle różnego zła od człowieka
Teraz przebrała przemocy miarka!
I przyjdzie ranek ładny słoneczny..
Kiedy zaryczą znów Dinozaury!
Na zawsze zginie ślad tu Człowieka
Gdyż dla pamięci obiekt to marny!
2009 03.14.
Komentarze (31)
Dobry wiersz, trafne spostrzeżenia! Pozdrawiam :)
trzeba przyznać, że ciekawie
Czyżby czas zagłady był bliski?..sama przemoc jest
zlym syndromem
dinozaury nie znały ciepła i miłości i wiadomo jak
skończyły, byleby tylko człowieka nie spotkało to
samo.
Zmieniłeś nieco styl i wyszło na lepsze, gdyby nie
podpis to kto wie czy bym poznała, że to Twój wiersz.
Wg mnie czynisz postępy. I te dinozaury - ciekawie.
Czyżby było aż tak źle?
mają urok Twoje rymowanki...+pozdrawiam
za dużo czytasz przepowiedni i stąd te słowa-ale
niestety nasz świat właśnie dąży do takiego stanu jak
piszesz-pozdrawiam
Piękny wiersz i tak realistyczny, że aż się przelękłam
tych dinozaurów...
Niestety technika rusza do przodu, a przyroda cierpi
na tym najbardziej, a szkoda. Bo myślę, że mimo
wszystko - można te dwie rzeczy jakoś pogodzić, jeśli
tylko by zechcieli. Jak zwykle mądry wiersz, p. Henio
:).
Wiersz bardzo ładny ciepły i smutny.Pieknie o tym
wszystkim piszesz.Pozdrawiam
Człowie potrafi wiele zbudować ale też lekkomyślnie
zniszczyć.
A może nadejdzie opamiętanie i nic się niestanie. Ma
taką nadzieję. Pozdrawiam.
Może jeszcze jest jakaś nadzieja,że ta ziemia nie
"pęknie ,jak bańka",a zło zamieni się w dobro?
hm...ty to potrafisz,mysle ze trudniej pisac rymowane
wiersze przez wzglad ze oprocz rymow trzeba zachowac
sens,tobie sie to udalo od poczatku do konca wsztsko
trzyma sie kupy,sprawnie i krytycznie ale czy nie
obiektywnie o czlowieku??:)