Ból istnienia
baza danych niekompletna
by już wykres był gotowy
znów przybiegła biała plama
myśl za śmiała nie z tej głowy
igrek z ixem są w konflikcie
od finału trzeba zacząć
gdzie ja jestem w moim bycie
budzę się a pora zasnąć
światło białe jednostajne
poprzemieniać w barwy tęczy
skutki mogą być fatalne
ból istnienia jakże dręczy
Komentarze (57)
Ból istnienia potrafi męczyć
Bardzo dręczy
Pozdrawiam Małgosiu
Przede wszystkim gratuluję Mmsku, pięknie się u Ciebie
zazieleniło!!! Cieszę się z Twojego jakże zasłużonego
i długo wyczekiwanego sukcesu:-)
Ból egzystencjalny więc boli dusza i wszystkie pigułki
na nic. Duchowość medytacje, refleksje karma dla
ducha. Wiem coś na ten temat....
Buziaczki Małgosiu, pozdrawiam cieplutko:-)
Dzięki Jstrząb,Beatko- super refleksja,Miłego dnia
Ładny wiersz z nutą filozofii Pozdrawiam serdecznie.
Ból istnienia, można porównać to do samego wzroku.
Człowiek widzi to co dobre i złe, piękne i brzydkie
ale w ostateczności chce i tak cieszyć się dobrym
wzrokiem jak najdłużej... taka refleksyjka po
przeczytaniu Twojego wiersza.
Pozdrawiam Małgosiu:)
Dziękuję virginio i Baluno za odwiedziny. miłego
popołudnia
No niestety bywa i tak,że ból istnienia
dręczy...Miłego...
czasami trudno się odnaleźć,,,pozdrawiam :)
Dzięki Wszyskim za cenne komentarze. Miłego dnia
pięknie +++
Witaj Małgosiu......Bardzo oryginalny wiersz, wręcz
osobliwy. Jeśli zaś chodzi o ból istnienia, odczuwamy
go całe życie, jednak kiedyś się skończy, to i życie
również wraz z nim. Pozdrawiam kochana i życzę, samych
radosnych chwil. Pięknie dziękuję za systematyczne i
miłe w przekazie, komentarze:)
Ból istnienia .. trzeba wszystko w piękno zmienić ..
hmmm, po co go jeszcze roztrząsać? Pozdrawiam :)
Czasem życie boli, ale trzeba się otrząsnąć by znowu
było tęczowe.