Bólem nie karmione

Do autora: ze zdjęć i informacji rozsianych po
internecie widać, że jesteś jeszcze młody, może warto
by było szukać, eksperymentować i uczyć się. Nawet po
to, aby świadomie łamać wszelkie reguły.

W twojej wypowiedzi uhaha też jest prawda. Ja wolę
jednak wierzyć w ludzi i życzyć autorowi kenaj262, aby
mógł wyjść ze swojej hermetycznej skorupy, szukał
wiedzy i przekraczał własne bariery. Bo, jak coś się
ciągnie przez dwa lata (tak jak publikowane teksty
kenaj262), nawet jako mistyfikacja i blef, to zostają
na autorze ślady, nie zawsze dla niego przyjemne. A
czytelnicy mogą tu zaglądać lub nie. To, co pisze
kenaj nie będzie ich obchodzić, tak jak to zapewne już
robi wielu, z tych, którzy komentowali pierwsze jego
publikacje. Moje, zapewniam szczere, wypowiedzi mają
na celu sprawdzenie, czy autor jest zdolny do dialogu,
czy go chce. I to tylko tyle, i do trzech razy sztuka.

A wszystko to (cala tffu!rczosc autora) to gryzaca
mgla i soczysta szorstkosc zamiast jakichs sensownych
tekstow.

Z profilu autora:
Autor o sobie:
Jestem soczystym ciosem płomienia, tym inaczej
pragnącym, doprawionym bardzo śpiewającą czułością,
splecioną z okrzykiem kwiatów. Tak nazywam siebie,
kiedy wiecznie głodny mrok się wycofuje, z tym niemal
gryzącym lękiem w oczach polanych drżącym blaskiem
niepewności.
( Jan Maciej Kłosowski )

Jak widać z tego wpisu, jak i z wszystkich wklejonych
przez autora tekstów, ma on ogromne trudności z
poprawnym stylistycznie, logicznie, semantycznie i
t.p. posługiwaniem się językiem polskim.
Popularnie nazywa się to bełkotem.

Autor chyba jednak robi sobie z nas jaja - zgadłam?

JAK DLUGO JESZCZE POTRWA TA ZABAWA?

A reszta,jak w komentarzy MamyCory, przy czym co do
awangardowosci pisarstwa tego autora, to mam powazne
watpliwosci, raczej blizej mi do utwierdzenia sie w
przekonaniu, ze on po prostu robi sobie jaja z nas
wszystkich.

Ponieważ dopiero teraz, a nie rano, tu zaglądam,
myślałam, że już wpisany jest komentarz uhaha.
Przyznam, że dzisiaj to bardziej dla komentarzy, niż
dla wiersza. Obawiam się, że bez zmian, uhaha zostanie
twoją jedyną stałą czytelniczką.
Nic nie mam przeciwko zupełnym odlotom, ani
,,bełkotowi poetyckiemu,, ani nawet ulubionemu słowu
,,szorstkość,, - chodzi tylko o formę. Można z
kapelusza wyciągać spisane na karteczkach słowa i tak
jak się ułożą komponować w deliryczne treści ? tak też
było w historii - ale trzeba zadbać, jeśli rządzić ma
przypadek, aby słowa też były przypadkowe, nie utarte
jak twoje schematyczne zwroty, które powtarzasz.
Pierwsze publikowane utwory miały bogatsze słownictwo,
niektóre miały nawet treść zrozumiałą dla innych.
Warto jest czasami poeksperymentować dla własnego
rozwoju i wiedzy, niż kręcić się w kółko.
Twoje pisanie rozbawia i prowokuje, jeden, no może
klika razy, a później już nie chce się zaglądać do
twojej szufladki. A szkoda, bo mógłbyś być tutaj
awangardą.

dlatego właśnie tak potrzebujemy Miłości

podoba mi sie :)