Z BÓLU

To z bólu rodzą się te słowa,
z bólu,co się głęboko chowa
i gdzieś na tyłach mojej duszy
wszystko rujnuje,wszystko kruszy.

Ukryt w wierszu i spojrzeniu,
w bijącym sercu i marzeniu,
w tych niewypowiedzianych słowach,
kradzionych chwilach i rozmowach.

Krzyk,płacz i żal go nie wzruszają,
w smutku się pławi jak w szampanie.
We mnie ma przystań doskonałą
i chyba długo tu zostanie.

Czas nie zmienił nic...

autor

kwidzyn

Dodano: 2006-06-11 14:51:48

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie