Bory
Przychodziłem o świcie, zasmakować
ciszy,
szeptu w strunach zieleni, przyjaznych
akordów.
Ja uczeń, w pierwszej ławce, słuchałem z
uwagą
jak w borze śpiewa wolność nadzwyczajnym
tembrem.
Zostawiłem część życia pośród drzew
rozkwitu,
przytuliłem do serca gwarne ptaków
trele.
Z naręczem brzóz zapachu na dywanie
wrzosu,
tańczyłem w rytm melodii wiatrem
umajonej.
Gdy zaś burze nastały, wieczorne
koncerty,
nieboskłon przeorały ogniami błyskawic,
w pokłonie deszczom stały, dumne,
niestrwożone
te w legendzie sławetne, rozłożyste
dęby.
A choć mrokiem okryty, szumem wskazał
drogę
dokąd zmierzać przed siebie w labiryncie
ścieżek
gdzie się uczyć pokory przed mocą natury
i pokochać szacunek jaki ma dla ludzi
Komentarze (48)
Mnie też lasy, bory kojarzą się z wolnością...
Piękny wiersz.
dęby wolności, pokory i szacunku
Pięknie Kaczorku.
Pozdrawiam :)
Witaj Grzesiu:)
Bardzo lubię przyrodnicze wiersze.Aż prawie żałuję,że
nie ma rymów:)
Pozdrawiam:)
cudownie mieć możliwość takiego związku z przyrodą...
Piękny
Piękne metafory... Ja tak nie potrafię.
W naturze można doszukać się głębszego sensu.
Pozdrawiam serdecznie Grzegorzu i dziękuję za
zaskakujący komentarz. :)
Pięknie Kaczorku... pozdrawiam
w wiers jak się zdaje jast naturalne i nabyte
rozumienie lasu, ktory jest - dla mnie przynajmniej -
także ostoją Pana Boga. Całość sklania do podziwu
wiersza- a ostatni zwłaszcza werset- skłania dodatkowo
- do - nowej dla mnie refleksji.
Pozdrawiam sedecznie:)
Piękny...wróciłam od Tessy - tam też urokliwie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wiersze o przyrodzie oprócz ciepłego klimatu dają
dodatkową wiedzę, pozdrawiam cieplutko
Piękny opis przyrody.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny wiersz,moje klimaty,wróciły
wspomnienia...dziękuję Grzesiu,dobrego popołudnia :0
Przepiękny, przyrodniczy wiersz, pozdrawiam serdecznie
:)
Piękny wiersz z przyjemnością wielką przeczytałam bo
ja też kocham las.
Pozdrawiam serdecznie.