boska cząstka

W tak krótkim tekście zrównoważyłaś kosmos wewnętrzny
z zewnętrznym.
Gratulacje, świetny wiersz.
Pozdrawiam. (+)

Ciekawa refleksja...:)

+ Poduszka wklęsła w niej krople ...ciekawy tekst.
Pozdrawiam

Dziękuję bardzo. Ty wiesz za co.

Jurek

"poduszka piasku" - chętnie się poprzytulam stopami-:)
Ładnie ci to wyszło smutna, lubię takie "cząstki".
Pozdrawiam cieplutko i uśmiecham się do Ciebie.

Witaj. Pisanie przez nas wierszy, to nasze życie i
fantazja. Także ta poduszka z piasku bardzo mi się
podoba. Dobranoc

Może masz rację Skoruso..ale czy tego godni?..
Zastanawiam się..

wszyscy jesteśmy takimi boskimi czą
stkami....

Podoba ni się pozdrawiam

Bardzo refleksyjna miniaturka!
Pozdrawiam serdecznie:)

Gdzieś tam jest i będzie,ciekawa
refleksja.Pozdrawiam;)

ja co przygarniam samotność... w zasadzie mogłoby być
o mnie , brakuje czasem tej poduszki piasku pod
stopami:)

Samotność można pokochać, ale... lepiej wyjść do
ludzi:) Pozdrawiam

wrześniowa...
początku wszystkiego zanim świat stał się Ona była..
Pozdrawiam.

"z materiału starszego niż świat"
nie byłabym pewna tego, ale zabrzmiało fajnie.
:)