Boże...

Boże najmilszy w niebie ukryty,
Czy nad mym życiem wpadasz w zachwyty?
Czy dnia któregoś o jakiejś porze
Światło rozjaśni sie? Mi pomoże?
Czy boskim palcem kiedyś mnie trącisz,
Czy to ty spokój mych myślisz mącisz?
Z tymi myślami to dziwna sprawa,
Wciąż to sie jawi o coś obawa.
A to o życie, a to o dzieci
To o pieniądze, zdrowie i pracę.
Z tego wszystkiego, życia mojego
Tylko się jedną rzeczą wzbogacę -
Twoim działaniem.
Bardzo cię proszę
Byś w moim życiu ustalił nową hierarchię rzeczy.
Najpierw poproszę o spokój myśli,
Bo mam niepokój - wiem, nie zaprzeczysz.
Potem o siłę, bym do działania
była gotowa bez rozmyślania.
Potem bym w każdej życia minucie
Czuła Twój oddech, miała to czucie.
Proszę cię jeszcze o jedność z duchem
To życie takie krótkie i suche,
Chce umieć wszystko zmienić w sekundę
I z sobą wygrać niejedną rundę.
To rundy życia, muszę zwyciężyć,
ciało napełnić, umysł napreżyć
By w jednej chwili pod światła wpływem
To co uśpione stało się żywe.
Więc proszę ciebie, nie chce wybierać.
Nie chce zaczynać znowu od zera.
Chcę byś mi światłem był na mej drodze
Nogi prowadził, noga po nodze
Światłem mi świecil, karmił nadzieją
Wiem, że w tym świecie cuda się dzieją.
I chce być cudem,
Chce czynić cuda.
Móc je obaczyć na oczy własne.
W obecnym życiu tego dokonam
Czy wtedy dopiero, gdy zasnę...?

autor

muluc607

Napisany: 2018-10-08 Dodano: 2018-10-08 16:19:29

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie