Boże ratuj.

Tyś moją nadzieją,
w chwili zwątpienia,
pocieszeniem w rozpaczy,
mym Bogiem
i drogowskazem,
lecz nie wiem,
czy dobrze rozpoznaję tę drogę.

Wokoło prawda zatajana,
jest ponoć furtką do Ciebie,
a myślałam,
że miłość przezwycięża
wszystkie bariery.

I wierzyć mi pozostaje,
że w Swojej łaskawości
wybaczysz ten ludzki zamęt.

Dla wszystkich, którym nie jest obojętna prawda.

autor

Mikoku

Napisany: 2007-01-07 Dodano: 2007-01-07 16:49:28

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie