Boży świt

Dzień dobry ;-)

Świta dzień
Euforią obudzona kropla rosy
w pierwszych promieniach Słońca
przemywa oczy

powoli odsłania piękno
barwy i głosy jesieni
jak kobieta
odziana w najpiękniejszy zapach

poranek rozkwita
omdlała noc śpi
muzyką świerszczy
rześkością wiatru dźwięczą samotne pola

pod brzozowym krzyżem
na rozstaju dróg
jak matka do serca
tulą się maki

cichutkie słońce
jak uśmiechem
dotyka duszę

ostatni promień
z tęsknoty łka

tańczy pajęcza nić
wiatrem kołysana
w cieniu jesiennych liści zakryta
Boży świt
z nim na nowo spoglądam na życie


uśpiona dusza rankiem ożywa
wstaje cudem zrodzone Boże istnienie
na dzień dobry kłania się światu
z miłością, miłości ucząc
mimo wszystko...

autor

szeptamozeszelestduszy

Napisany: 2018-09-24 Dodano: 2018-09-24 02:05:20

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie