Bracia Szakale - ciąg dalszy

Moi bracia powstańcie
pęknie mur granitu
Znowu Wy
wasze oczy
i ostre paznokcie
Zbyt spokojnie jest dzisiaj
zbyt dobrze
zbyt łatwo
wróci strach
cień litości głęboko zakopcie

Czy wam ciążą kamienie?
Puste oczodoły
wołam was
gdzie jesteście
gdzie bracia-szakale
bilet wstępu do nieba
każdy kupić może
śmierci cień
dzisiaj już
nie przeraża wcale

Tutaj grozy potrzeba
co za gardło chwyta
serce z piersi wyrywa
w ustach krzyk zamiera
niechaj znów się ukorzy
człowiek
gdy zapomniał
sen pełen rozpaczy
co rozum odbiera

Bracia jeśli w niebycie
słyszycie mnie jeszcze
przyszedł czas
niech zobaczę za murem cmentarza
pyski wasze szkaradne
łapy i ogony
wilka ślad
co zbłąkanych wieczorem przeraża

Nawet i nadzieja
o skrzydłach łabędzia
odwróci od ludzi
swoją twarz stroskaną
niechaj giną, krzyczą
póki swoją własną
okrutną, krwawą bronią
pobici zostaną

Potem zaś
gdy się dźwigną
z pyłu klęski swojej
upadli -
co bogami zwać się wczoraj chcieli
kąsajcie
gdy zbyt dumnie
okiem swym potoczą
pukajcie nocą w okna
by nie zapomnieli...

autor

igusia

Dodano: 2004-07-29 21:36:08

Ten wiersz przeczytano 704 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie