Brak

Blat czernią pokryty mych myśli,
Łóżko wieje od zgrozy i pustki,
Podłoga gryzie i wbija się kolcami w stopy,
Sufit zwala się na ciemność mej głowy,
Ciebie-brak.

Nie pojmuję niejasności w kryptowym pokoju,
Gdzie zasłony zaśniełane są czarną nicią,
Gdzie pajęcze tkacze sidła cisną i duszą.
Zalepia mnie to od środka,dławi serce,
Płuca ciążą,ich skurcze omal że są,
Ciało bezwładnieje,myśl-nie istnieje,
Ciebie-brak.

autor

Surreal

Dodano: 2006-05-06 00:44:03

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie