Brak deszczu
Dawno nie było już deszczu
dwa długie letnie miesiące
Powietrze wciąż dyszy żarem
a noce są takie gorące.
Kwiaty powoli już więdną
nie mając wody do woli
Patrząc na zgubę piękna
człowieka serduszko boli.
Krzewy choć mają moc listków
i nimi wachlują powoli
Szukają choć kroplę rosy
która pragnienie ukoi.
Drzewa swe piękne liście
tracą jak na jesieni
Czekają opadów deszczu
który im mękę odmieni.
A my mieszkańcy tej ziemi
pragniemy co dzień wciąż wody
Pijemy tak dużo napojów
szukając w cieniu ochłody.
Śledzimy dzienniki pogody
czekając na duże deszcze
Mając ciągle nadzieję
że zieleń powróci jeszcze.
A kolor zielony jest piękny
dla oka i całego ciała
Lubimy patrzeć na zieleń
pragniemy by wiecznie trwała.
autor
LUBELAK
Dodano: 2015-08-26 19:09:26
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dziękuję serdecznie Wszystkim za odwiedziny za
komentarze .Życzę miłej nocy i kolorowych snów.
ładnie o naturze :)
"a noce takie gorące" lepiej brzmi
"Patrząc na zagładę piękna" tak bym zmienił :)
"nimi wachlują powoli" a tu tak
"Szukają choć kropli rosy"
"Drzewa swoje piękne liście" a tak nie lepiej:)
"tracą tak jak na jesieni"
"Pijemy tak dużo płynów"
"Śledzimy dziennik pogody"
"A kolor zielony piękny"
to tylko takie moje sugestie :)
też bardzo lubię zielony kolor, a najbardziej zielone
oczy u kobiety :)
pozdrawiam
Zielony kolor pozytywnie wpływa na organizm, wycisza i
uspakaja nerwy. Niedobór ale i nadmiar wody zaburza
ekosystem. Jedno i drugie prowadzi do klęsk
żywiołowych a my bezsilnie rozkładamy ręce. Ciekawy
wiersz, pozdrawiam serdecznie.
Widać, że jesteś gorącym miłośnikiem natury.
Pozdrawiam pięknie.
tak, brak wody jest odczuwalny, nie tylko kwiaty
cierpią...mam sad i żal patrzeć...
ogólnie klęska, nawet pastwiska wyschły i nie ma czym
karmić mlekodajnych
Susza na polu i w studni. Potrzebne są modły o deszcz
+)
Rzeczywiście woda jest darem życia. Tak dla roślin,
jak i dla ludzi. Kolor zielony jest niezwykle zdrowy
dla oczu. Co do ciała - mam wątpliwości, bo jak
położyłam zieloną maseczkę na twarz, to domownicy
chodzili przerażeni. Ciekawy wiersz, lekko się czyta.
Pozdrawiam :)
Ładny wiersz:)