brak odniesienia

Jestem jakim jestem, reszta, to wartość dodana.
Zżera mnie, zeżało?, nie tu moja rana.
Byłem i czekałem i nadal wciąż czekam.
Lecz chyba już nie wiem na co ...
Lecz wtym całym czekaniu, coraz mniej człowieka.
Jestem i będę bo co mi zostaje?.
Trwam, idę i nic ponadto.
Jestem i zostaję. Pusty i tylko jestem!.
I to mnie wstrzymuje że może gdzieś coś ,
nie wiem nie rozumię :(
Automat pracuje, więc droga daleka.

autor

miki2611

Napisany: 2017-03-23 Dodano: 2017-03-23 16:13:21

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie