BRAK POWIETRZA...

Brak powietrza człowiekowi cierpiącemu,
brak mu tlenu!
Zamknięty w sobie szuka ratunku.
Bez wiary na przyszłość...
bez wiary na jutro...
Oparty o ścianę życia,
która za chwilę ma sie przewrócić,
która za chwilę ma sie skruszyć!

Brak powietrza człowiekowi cierpiącemu,
brak mu tlenu!
Zniechęcony do zycia,
z założonymi rękami,
z niechcianą przeszłoscią,
otoczony wspomnieniami!

Brak powietrza człowiekowi cierpiącemu,
brak mu tlenu!
Ma wrażenie, że powoli odchodzi,
dusi się w swym cierpieniu...

... bo brak mu tlenu!

autor

mila07

Napisany: 2007-01-16 Dodano: 2007-01-18 08:40:25

Ten wiersz przeczytano 791 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie