Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

brak2

dla szukających

Poszukiwania? Płocha ułuda,
ale czasem dzieją się cuda
o ile jeszcze przyjąć je chcemy
o ile jeszcze w sobie czujemy
dusze, serce, umysł i drżące ciało
żyjemy nadzieją, choć jej za mało
wciąż w drodze umęczona upada
bo z żaru miłości, poświata blada
zostaje po latach pustej tęsknoty
bo nie wszyscy jak zwinne koty
umiemy spadać z sercem na dłoni
często jak dumni żołnierze bez broni
odchodzimy mocni już tylko wiarą,
że miłość celem człowieka i miarą

i dla tych co znaleźli

autor

innyy7

Dodano: 2014-03-21 08:36:05
Ten wiersz przeczytano 716 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

karl karl

miłość to takie coś co buduje,
a budowanie szczęście rozdaje
Pozdrawiam serdecznie

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »