Brakuje mi

Brakuje mi wciąż rzeczy najważniejszej...

To, że oddycham
Nie znaczy
Że żyję
I dalej żyć chcę

Przy dalszym życiu
Nie podtrzymuje
Mnie juz nic
Jednego mi brakuje

"miłości"

Chciałam
Przy Tobie poczuć
Miłości smak
Niestety nie stało się tak

Inna drogę wybrałeś
Poszedłeś z nią
Ze mnie zrezygnowałeś
Być ze mna nie chciałeś

Teraz żyję sama dla siebie
Choc sensu nie ma to
Życie znaczenie swoje straciło
Samemu trudno jest

Dobrze jest kogoś przy sobei mieć
W każdej chwili
Dobrej czy złej
Zawsze czuć czyjąś obecność

Kochanym być
Samotności nie dostrzegać
W szczęściui żyć
Wśród ludzi istnieć

Tego i jeszcze wiecej chcemy
Idziemuy i dalej żyjemy
Ale nie takiełatwe to
Jakby sie wydawało

Życiem kieruje Bóg
On wie kto ma z kim być
Kto komu pisany jest
On wszystko wie

Na pytań wiele
Odpowiedziciezko znależć
One są ukryte głeboko gdzieś
Ich miejsca niezna nikt

Kachac i kochanym być to najwieksze szczęście dla, którego warto żyć....

autor

Aguśka0801

Napisany: 2006-12-01 Dodano: 2006-12-07 07:10:08

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie