U bram Raju...

Dla wszystkich

U bram Raju…


Jedno życie miałam
Roztrwoniłam,rozdałam
Zostawiłam sobie tylko
Jedną malutką chwilkę

Za ledwie kilka lat
Na szczęście na uśmiech
Inaczej cóż by był wart
Lat następnych bieg

Mam jeszcze marzenia
Kawałek miejsca na ziemi
Kogoś, Kto mnie docenia
I życie moje… odmieni

Może nie pragnę zmian
Dobrze mi tutaj i teraz
Stoję przecież u Raju bram
I wejść tam zaraz zamierzam

Zabiorę tam ze sobą
Moje westchnienia
Upajać się będę zgodą
Omijać ból i cierpienia

Będę sadziła kwiaty w ogrodzie
Oczy widokiem syciła, co dzień
Będę Tobie kołysanki śpiewała
A Ty się postarasz bym nie płakała

I tak w tej szczęścia krainie
Dożyjemy późnej starości
A gdy już życie nasze minie
Razem złożymy nasze kości

Niech leżą kość na kości
Niech odpoczywają sobie
Niech się staną jednością
W jednym wspólnym grobie

Dla T.G.

autor

Wiktoria16

Napisany: 2007-07-16 Dodano: 2007-11-20 01:58:39

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie