Brat Prometeusz
Przykuty jestem z Prometeuszem
Do skały wiecznego potępienia
Za dar oświecenia człowieka przed
Jego ciemnotą on skradł ogień
Ja zaś wolne słowo
On rozpalił im ognisko
Ja zaś w twardych mózgach
Wykułem alfabet
Oddani ludziom skąpani w
Ogniu wolnego czasu światłości
Słowa
Mój brat Prometeusz i ja
Wszpółczesny człowiek...
autor
diablo
Dodano: 2005-10-06 16:50:50
Ten wiersz przeczytano 605 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.